Anaokulunda çalıştığım yıllarda bir kız çocuğumuz sürekli anne rolünde olmak istiyor arkadaşları bu duruma pek izin vermiyordu…Sıklıkla bu durumdan şikayetçi olan çocuğumuz bir gün heyecanla aynı zamanda ağlayarak yanıma geldi ve “biliyor musunuz öğretmenim ben oyunda anneyim”, “peki neden ağlıyorsun, anne olmayı çok istiyordun” dediğimde, “anne oldum evet ama altıma kaçırdım öğretmenim” demişti. Eğitimci arkadaşıma dönerek hayat tam da böyle işte demiştim…Bazen roller birbirine karışsa da OYUN OYUN OYUN…Kendisine yardımcı olduk ve oyun tekrar bir anne kazanmıştı birkaç dakika içerisinde…OYUN sosyalleştirir, oyun düşünme becerisini gerektirdiği için bilişsel gelişimi destekler, oyun duygusal gelişimini destekler, oyun hayatın provası bazen yansımasıdır, oyun iyileştiricidir…Bazen küçük kazalara sebep olsa da yetişkinlikte ki büyük kazalardan korur.